13 oktober 2015

Ingeduffeld en met onze laarzen aan, trokken we, samen met de peuters en de tweede kleuterklas deze morgen naar het bos.
De kindjes van de derde kleuterklas bleven thuis. Zij moesten op juf Anne letten want met haar pijnlijke knietjes kan ze nog niet zo ver stappen.  
We beloven juf Anne dat we maar een uurtje gaan weg zijn.

Langs de boswegen kwamen we de paddestoelen van kabouter Pinnemuts tegen.

We klopten aan bij het huisje van de vleermuizen...niemand thuis.  Waarschijnlijk hingen ze nog ondersteboven te slapen.  Gelukkig voor sommige kleutertjes want die hadden het niet zo begrepen op fladderende vleermuizen.

Voor we terug naar huis vertrokken, mochten de kleuters nog eventjes het speelbos verkennen.

Dan per twee in de rij, kijken of iedereen er is...maar waar is Jules?

We kamden het ganse speelbos uit en riepen Jules uit volle borst.  We werden al een beetje ongerust...tot we plots vanuit het struikgewas een blauw jasje zagen.

Wat ruist er door het struikgewas?

Gevonden!   Jules speelde verstoppertje!

Toen we terug kwamen, stond juf Anne ons op te wachten.  Ze tikte op haar uurwerk: "hadden jullie niet beloofd om maar een uurtje weg te zijn?"  Ze heeft ons duidelijk gemist.

In de klas bespraken we wat we allemaal gezien hebben en we verwerkten onze indrukken in een herfstschilderijtje.

Moe maar voldaan sluiten we de dag af.